Geriefhout, dat is de naam die men gaf aan bomen, die in de directe omgeving van de menselijke aanwezigheid gebruikt werden om eens in de zoveel tijd te worden kort gemaakt. O.a. voor het maken van leemmuren, schopstelen, en brandhout.
Dit eeuwenoude gebruik heeft er toe geleid dat er op veel plaatsen in Brabant zogenaamde " hakstoven " ontstaan zijn, die dus ook honderden jaren oud zijn.
Dit werd gedaan met eiken, essen en nog veel meer soorten die bruikbaar waren voor van alles in en rond het huis.
Deze hakstoven zijn meestal te herkennen aan hun uitzonderlijke meerstammigheid. De bomen schoten, in een poging zichzelf het leven te redden, op vele plaatsen uit.
De geleerden zijn het er niet helemaal over eens, maar de eikenhakstoven zoals die te vinden zijn in de zandverstuivingen van Giersbergen (Drunense Duinen), behoren waarschijnlijk tot de oudste bomen van ons land.
De ouderdomsdatering is erg moeilijk bij hakstoven, daar de stammen die zichtbaar zijn vaak niet zo oud zijn, maar de werkelijk oude boom onder de grond verborgen zit.
(Monumentale bomen - Natuurgebied Loonse- en Drunense Duinen)